Sipi falls - Reisverslag uit Kampala, Oeganda van Vera Onverwagt - WaarBenJij.nu Sipi falls - Reisverslag uit Kampala, Oeganda van Vera Onverwagt - WaarBenJij.nu

Sipi falls

Blijf op de hoogte en volg Vera

19 Mei 2014 | Oeganda, Kampala

Tijdens het posten alweer 2 weekenden geleden ben ik met één ander nederlands meisje en twee amerikanen naar de Sipi falls geweest, een tripje wat echt zeker de moeite waard was! Onze reis begon al vroeg, om kwart over 6 werden we voor de deur opgehaald door een taxi die ons naar het busstation zou brengen. De reis begon gelijk al goed met een klapband en de bus die toch pas om 10u vertrok. Dus toen hebben we ons toch maar gewaagd in de drukte van het oude taxi park op zoek naar de juiste bus, een groot avontuur. Alle mannetjes die elkaar aftroeven om ons te kunnen helpen. Uiteindelijk in een bus die ons naar Mbale zou brengen, alleen werden we al snel weer naar een andere bus die volzat en binnen 5min vertrok. De bus was niet heel relaxet met onze tassen tussen de benen, de stoelen die ongemakkelijk scheef staan, de raampjes open voor frisse lucht waardoor je bijna weggeblazen wordt en dat gehobbel. Maar ach we vertrokken om 7u en kwamen exact 4u later in Mbale aan, daar toch maar gezwicht voor een special hire taxi naar onze eindbestemming: Lacam Lodge bij de sipifalls. Helaas geen uitzicht over de watervallen (oké een paar spetters die je zag vanuit een bepaalde hoek), maar wat een relaxte plek om te verblijven. Een hele mooie banda voor 2 personen met wel een prachtig uitzicht over de vallei en de verte. En het mooiste moet nog komen; de douche was warm, hing en had hetzelfde prachtige uitzicht over de vallei en de verte. De wc moest je doorspoelen door er wat zaagsel in te gooien. We hadden geen stroom, maar overal hingen/stonden olielampen wat het een hele mooie sfeer gaf. Het begin van de tour langs de sipi falls was gelijk al leuk, abseilend naar beneden langs de grote waterval 100m lang. Erg spannend, maar een superleuke ervaring en toch wel eng om een lang stuk in het luchtledige te hangen. De hike ging verder over smalle modderige paadjes door de matoke(groene bananen) en koffievelden (de matoke zorgt voor schaduw voor de koffiebomen), totdat op een gegeven moment de regen losbarste. En dan op zijn Afrikaans, gelukkig konden we schuilen in een huisje. De tocht ging verder naar de tweede waterval die voor ons ook dienst deed als douche. Heerlijk!
De volgende ochtend zijn we naar waterval 3 gelopen en hier voor het eerst allemaal prachtige exotische bloemen gezien. Ook de mooie vogels vliegen in Uganda om je oren. En wat een natuurgeweld die watervallen. De gids die met ons rondleidde kwam uit de buurt, kende de mensen uit de huisjes waar we langsliepen en wist ook verhalen te vertellen. Onder andere ook over het ritueel van de besnijdenis bij de mannen, een beproeving die ze moeten doorstaan. Ze mogen geen kik geven anders zijn ze niet mannelijk genoeg en wil geen vrouw ze meer hebben. Hij vertelde ook dat het traditie is geweest dat de vader ernaast stond met een mes die de jongen moest doodmaken als hij een kik gaf. Beetje creepy... gelukkig is dat nu afgeschaft. Ook vertelde hij dat ze met zijn allen op dag 1 in het koffieoogstseizoen bij boer 1 beginnen en dan zijn ze op dag 100 klaar met de laatste boer. Daarna verder met de koffietour. In de tuin van de buurvrouw van onze gids hebben we bonen gepeld, gebrand, verpulverd en dus echte zelfgemaakte koffie gedronken. Behalve dat we alles vanaf het drogen zelf konden doen was het ook bijzonder dit bij de lokale bevolking te doen. De gids vertelde dat hij de tour omstebeurt bij een van de 40 gezinnen die hij kende deed. Één van de kindjes barste in huilen uit als we naar haar keken of te dicht in de buurt komen.
De terugreis verliep ook heel soepel en hier was ik ook voor het eerst getuige van een echte partyplas in de bushbush, de bus die stopt eenmaal op een bepaalde plek om iedereen te laten plassen. Je hebt een mannen en een vrouwengedeelte in het bos om de privacy te waarborgen en als je terug bij de bus komt staan ze met een zeeppompje en een jerrycan met water om de handen te wassen. Ook stopt de bus af en toe langs de weg waar allemaal mannen/vrouwen staan met eten en drinken, waarna de conducteur van de bus langsloopt met de vuilnisbak en servetjes.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Vera

Actief sinds 08 Jan. 2014
Verslag gelezen: 202
Totaal aantal bezoekers 7373

Voorgaande reizen:

08 Januari 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

12 Maart 2014 - 26 Mei 2014

Uganda!!! :D

Landen bezocht: